Koppelteken, verbindingsteken, streepje

Wel eens gehoord van een web-
camoehoe?
Een wat?!
Een webcam, dat wel. En een oehoe is een grote uil.
Aan elkaar geschreven of aan het eind van de zin afgebroken (zie 1e regel),  dat geeft leesproblemen. Daarom is een streepje tussen webcam en oehoe wenselijk. Puur voor de leesbaarheid. In bijv. webcamprobleem schrijf je het aan elkaar, want er is geen leesprobleem.
Bekende andere leesprobleemgevallen: bommelding/ bom-melding, pijpetuitje/ pijp-etuitje. Voor de leesbaarheid is een streepje aangewezen.

Overigens is de webcam-oehoe dood gevonden. Met of zonder streepje.

Peace of cake, geen appeltje-eitje

Vrede. Als er oorlog is, moet je vrede maken. Duurzame vrede bijvoorbeeld, maar vrede gemaakt van cake, dat is nieuw. Zie het volgende stukje twitter:

Dit is een andere taalkwestie dan een van mijn recente: schijfje cake of plakje cake.

Even serieus: het moet natuurlijk 'piece of cake' zijn: piece=stuk, peace=vrede.

Vertaling: simpel, peulenschil, makkelijk, appeltje-eitje. Link

Ik hoop niet op de volgende taalsituatie waarbij een Nederlander antwoordt op een vraag in het Engels:
A.  "Was it a difficult job?"
B.  "No, it was a little apple-little egg, a peace of cake."

Over het Kunduz- en Bami-akkoord

TAAL EN POLITIEK

De benaming Kunduz-akkoord is helemaal fout. Jan-Kees de Jager heeft het zelf gezegd. Kunduz wordt geassocieerd met ellende, met bermbommen en body bags.
Voortaan liever het Lente-akkoord of het Oranje-akkoord (rond Koninginnedag), aldus de minister. Die benamingen klinken een stuk prettiger. Wat mij betreft een stuk niksiger.



Spindoctor Jack de Vries bedacht voor Henk Bleker de populaire slogan: Eerlijk, helder, Bleker. Veel critici associëren deze slagzin met Heineken (HHH- Heerlijk Helder Heineken). Met bierdrinkers wil je niet gelinkt worden. En dat Eerlijk: Bleker wordt met alles geassocieerd, behalve met eerlijk. Dat zal hem blijven achtervolgen. Een slechte slogan blijft men oprakelen als de stekkerdoos van Sap.



Met weemoed denk ik terug aan het Bami-akkoord. Dat is nog eens een leuke naam voor een belangrijk akkoord! Hoe zat dat?

Er zijn wel meer onverwachte locaties voor politiekhistorische akkoorden geweest. Het huis van toenmalig CDA-minister van Sociale Zaken Bert de Vries in Bergschenhoek bijvoorbeeld. Coalitiepartners CDA en PvdA kwamen daar in 1993 bij een afhaalmaaltijd nasi tot een moeizaam akkoord over de hervorming van de WAO, en redden zo het kabinet van een vroegtijdig einde. Sindsdien wordt gesproken over het bami-akkoord. Dat hadden de kinderen van De Vries namelijk oorspronkelijk moeten afhalen in plaats van de uiteindelijke nasi. 


                                    Akkoord-voedsel

Het huishouden bestieren van baron Van Tuyl

Archaïsmen

Vandaag in VK column 'Vaders' van Sylvia Witteman:

"Gezellig.....Zover heeft de integratie het in elk geval wel gebracht, dat dit oerhollandse begrip zich in die Arabische zieltjes metterwoon heeft gevestigd."


Dat metterwoon is een archaïsme, een verouderd, belegen woord.
Het betekent: een vaste woonplaats hebben. Hij heeft zich daar of daar metterwoon gevestigd. Makelaars-/notarissentaal. Zie link.

Waarom gebruikt Sylvia Witteman dit woord? Om zich te onderscheiden, laten zien dat je woordenschat op orde is, trachten een komisch effect te bereiken? Allemaal vermoed ik. Witteman schrijft komisch. Waarom gebruikt Gerard Reve veel archaïsmen? Ik denk om dezelfde redenen.

Stefan Sanders schreef jaren geleden (2006) een taalcolumn over dit verschijnsel in de NRC.
Waarom onderscheiden schrijvers zich vaak met verouderde woorden? Lees hier.

Nog een leuke tip:
Website over belegen woorden
voorbeeld uit de website:
"mevrouw van Gelder gaat het huishouden bestieren van baron van Tuyl". ((   
(dat ben ik niet)

Een plakje of schijfje cake?

Wat zeg jij? Een plakje cake of een schijfje cake?

Toen ik 10 jaar geleden mijn entree maakte in mijn nieuwe gezin, moesten mijn nieuwe vrouw en stiefdochter lachen als ik hen vroeg:
"Willen jullie een schijfje cake?"
Al 40 jaar had ik mijn moeder schijfjes cake zien en horen uitdelen. Iedereen zei: "Ja, graag!" want die schijfjes cake van mijn moeder waren onversmaadbaar. Niemand maakte een opmerking over de formulering van de cake-eenheid. Aan plakjes cake deden we niet bij ons thuis.
Mijn nieuwe huisgenoten heb ik tot op de dag van vandaag niet kunnen overtuigen van de wettige correctheid van mijn schijfjes cake. Of van mijn schijfjes worst. Een plakje cake of worst smaakt gewoon minder!

Wat zeg jij? (reageer hieronder)

Twents - je moet er als normale Nederlander aan wennen

Komt een man bij de dokter. Die man was ik, vanochtend. Het was niet de dokter, maar haar assistente. Lang, slank, oriëntaals voorkomen.
Zij vroeg waarvoor ik kwam. Zo gaat dat tegenwoordig. Ze hebben geen idee.
Ik legde alles uit in mijn beste Nederlands, ook over het verband tussen hoge bloedsuikerspiegel en te geringe nachtrust. Toen vroeg ze:

"Doe je d'r ook wat op uit?"


Ik wachtte, keek even in haar duizend-en-een-nacht-ogen en antwoordde slechts:
"Dat is Twents." (???)
Ze ging er niet op in: ze deed er niks op uit dus!

Mooi oriëntaals, gewoon Tukkers!

Ons taaladvies: Hulpverleners gebruiken geen regionale uitdrukkingen meer.

Over Twents gesproken... hier een paar leuke uitdrukkingen:



"Met ' n oald hoes en ' n joonk wief he' j altied wat te knooi' n."  (Je bent nooit klaar met een oud huis en een jonge vrouw)

De binn'nband d'r aardig deur     ( Je begint kaal te worden)

Kom vrouw, wie goat noar berre, de leu wilt noar hoes      (Een eind aan een visite maken)
   
Hellig in de bott'n     (heel boos zijn)

Hee hef de knol'n op   (Hij is erg moe)

Moin klap an bek hemm ?     (Moet je een klap hebben?)

Leestekens plaatsen, waarom zou je?

Leestekens zijn tekens om (goed) te kunnen lezen. De bakens op de zee van de taalboodschap.

Mijn moeder zaliger schreef prima. Maar zonder leestekens. Spaghetti voor de lezer. Lastig te ontcijferen: waar houdt de ene zin op en begint de volgende? Moeder had alleen lagere school.

Ik vraag me vaak af wat die collega's op al die scholen doen bij de taallessen. Het lijkt wel of alleen de punt en de komma worden uitgelegd. Zelden kan ik merken dat de gemiddelde Nederlander ooit les heeft gehad in de dubbele punt, de puntkomma, het deelteken, het aan elkaar schrijven of juist los, het gebruik van de hoofdletter, het gebruik van alinea's, de juiste verwijswoorden enz.

De sms-taal nodigt misschien ook niet uit om fatsoenlijk te schrijven. Maar ook andere taaluitingen zijn om te huilen.

Als voorbeeld hieronder 3 opeenvolgende schrijfsels in de Telegraaf. Symptomatisch.