Ik las in de wekelijkse column van Remco Campert in de VK:
" Het steeds maar raadplegen van het woordenboek ging me op de duur vervelen."
Hier klopt iets niet, dacht ik meteen. Op de duur .....
Campert is toch een secuur schrijver, moet een vergissing zijn. Hij mag dan wel al behoorlijk oud zijn, maar van seniliteit verdenk ik hem niet. Foutje van de typiste van de krant, hopelijk.
De juiste vorm is op den duur (in staande uitdrukkingen komt tussen het voorzetsel en het mannelijk of onzijdig zelfstandig naamwoord het lidwoord met een -n)
Vergelijk
in den vreemde
uit den boze
aan den lijve (ondervinden)
aan den dag (leggen)
bij vrouwelijke zelfstandige naamwoorden wordt het -der:
in der minne (schikken)
in der eeuwigheid
Zoals jonge mensen tegenwoordig geen bekend spreekwoord meer weten, geldt dat nog meer voor oude, staande uitdrukkingen (' vaste wendingen' in het volgende artikel genoemd) met een naamvalsvorm er in en ook nog het onderscheid tussen mannelijke, vrouwelijke en onzijdige zelfstandige naamwoorden.
Maar Remco Campert is geen jong mens meer. Zou hij misschien wel willen. Was hij nooit een melancholische dichter en schrijver geworden. Nu is het te laat voor hem om nog een carrièreswitch te maken. Maar daar zijn we blij om. Zijn zaterdagse verhaaltjes zijn een zalig rustpunt te midden van het woelen der wereld.
Lees hier meer over op de duur / op den duur (site Taalunieversum)
