Dit kattebelletje lag verregend tussen 2 geparkeerde auto's in Blankenberge, aan de Belgische kust.
Ik raapte het op. Gevonden poëzie. Het intrigeerde me, vooral de tweede regel.
De tweede regel is geen afzender of ondertekening, maar geadresseerde. Er staat niet je zoetje, maar me zoetje. Er hoort eigenlijk een komma achter zonnebank. En me moet m'n of mijn zijn. En ik zou de voor zonnebank zetten.
Die 'zoetje' ligt onder de zonnebank. Is dat een vrouw of man?? (Ik ben niet zo goed in Vlaamse koosnaampjes). Ik ben geneigd te denken dat het een vrouw of meisje is. Het handschrift lijkt me ook van een jonge vrouw. Twee vriendinnen, geliefden?
Je gaat er over fantaseren, al lijkt het een eenvoudige mededeling.
Zou de schrijfster dit blogje ooit lezen?
De poëzie ligt op straat. Zoiets vinden maakt mijn dag goed.
