Achternamen bestaan al 200 jaar, Sukkel!

Op 18 augustus 1811 verplichtte Napoleon iedere Nederlander een achternaam te dragen, zo lees ik vandaag in de Volkskrant. Ik lees ook waarom. Nuttig bij het innen van belastingen en het werven van soldaten.

Taalonderzoeker Bloothooft (What's in a surname?) legt ook uit dat veel Nederlanders juist niet in 1811 een ongemakkelijke, ondeugende achternaam kozen om Napoleon te pesten. Die rare achternamen als Sukkel, Kloot, Pik of Poepjes bestonden al veel langer en hadden een heel andere betekenis dan nu. Bijvoorbeeld Sukkel was geen loser, maar een zoon van  (voornaam) Sickel. Verder schrijft hij dat m.n. in Zuid-Nederland in 1811 al 70% van de mensen een achternaam had.

Waarom lees ik dit nu pas en niet 40 jaar geleden? Ik had dit eerder willen weten. Want ik en de meeste Nederlanders lopen hun hele leven al rond met de onzininformatie over de achternamen.

Tot slot nog een anekdote.

Ik stond als jong knaapje met ons gezin op een camping aan het Veluwemeer. Een paar vriendjes van me waren ook overgekomen uit Veenendaal. 's Avonds moesten we ons in een grote tent opgeven voor de spannende dropping die nacht. Alle inschrijvers werden in groepen verdeeld. De tent was barstensvol, jongeren en volwassenen. De namen van de groepsindeling werden  via de geluidsinstallatie rondgetoeterd. Een van mijn vriendjes heette Epi Sukkel. Toen de blikken stem omriep "Sukkel", lag de hele tent in 1 deuk, algemene hilariteit. Mijn vriendje werd ineens onvindbaar (kroop onder het denkbeeldige tentzeil), ik kreeg een rode kop en bijna een halve eeuw later schaam ik me nog dat ik een vriendje had met de naam Sukkel.
(Ter geruststelling: de brave borst is later verder gegaan door het leven onder de naam Evert Suvee, waarover  bij droppingen nu niemand vervelend zou doen.)