Leestekens zijn tekens om (goed) te kunnen lezen. De bakens op de zee van de taalboodschap.
Mijn moeder zaliger schreef prima. Maar zonder leestekens. Spaghetti voor de lezer. Lastig te ontcijferen: waar houdt de ene zin op en begint de volgende? Moeder had alleen lagere school.
Ik vraag me vaak af wat die collega's op al die scholen doen bij de taallessen. Het lijkt wel of alleen de punt en de komma worden uitgelegd. Zelden kan ik merken dat de gemiddelde Nederlander ooit les heeft gehad in de dubbele punt, de puntkomma, het deelteken, het aan elkaar schrijven of juist los, het gebruik van de hoofdletter, het gebruik van alinea's, de juiste verwijswoorden enz.
De sms-taal nodigt misschien ook niet uit om fatsoenlijk te schrijven. Maar ook andere taaluitingen zijn om te huilen.
Als voorbeeld hieronder 3 opeenvolgende schrijfsels in de Telegraaf. Symptomatisch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten