Toen ik in de zeventiger jaren nog full-time docent Nederlands was, leerde ik mijn klasjes verzorgenden (MBO-VZ) het verschil tussen motivatie en motivering.
Ik schat dat hedentendage 95% van de taalgebruikers motivatie gebruikt waar ze motivering bedoelen.
Als je iets moet uitleggen (adstrueren) of verklaren, dan is dat: iets motiveren / geef je motivering.
Dus niet: wat is je motivatie (bij die keuze) !
Je motivatie is je wilsbereidheid, een toestand waarin je bereid bent je in te zetten. Bijv. De motivatie van de leerling was niet denderend. (Had er geen zin in). Duidelijk?
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenProbeer dit de jeugd van tegenwoordig maar eens duidelijk te maken. Mede door MSN is men te laks geworden en schrijft men tegenwoordig ook woorden als 'me' i.p.v. 'mijn' en 'na' i.p.v. 'naar', terwijl het (mij althans) op de basisschool toch echt anders is geleerd. Ik stoor me eraan, maar dat heeft kennelijk totaal geen zin meer...
VerwijderenEen dergelijke uitleg over bovenstaande twee woorden is al teveel moeite om te lezen voor velen. Dat hoef ik waarschijnlijk niet nader te 'motiveren'.