De taal in de politieke arena is vaak ronkend, clichématig, overdreven, vaag, verhullend, slordig, grof, etalerend.
Zomaar enkele voorbeeldjes:
Op dit majeure beleidsterrein (Slob) belangrijke (clichématig, etalerend)
We zullen kijken hoe dit impacteert op de kosten van de gezondheidszorg. effect heeft op We komen met een transitiebrief (Rutte) overgangsbrief? (onduidelijk)
Elke investering in het onderwijs levert zichzelf op. (Sap) loont (slordig)
Bert Wagendorp in VK:
"Het ging niet om Job Cohen, die maar doorgaat met zijn vruchteloze pogingen Geert Wilders op redelijke wijze tot bedaren te brengen. Volkomen zinloos, het enige wat helpt, is een wijsvinger in Geerts oog - en dan maar kijken of de zelfvoldane grijns van die kop is verdwenen en de roffelende proleten in de PVV-bankjes er even het zwijgen toe willen doen." ook politieke commentatoren gebruiken grove taal (maar in een column mag alles)
Doe eens normaal man. (Wilders tegen Rutte) ) Doet u zelf eens normaal. (Rutte tegen Wilders). De premier van Turkije is een politieke aap.(Wilders) grof (Gaf een korte rel)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten